زمینه: مدیریت کیفیت جامع رویکردی برای بهبود مستمر کیفیت محصولات از طریق مشارکت سطوح سازمانی است علیرغم اینکه سلوک اخلاق مشارکتی از جمله مهمترین عوامل تاثیرگذار بر مدیریت کیفیت جامع می باشند، متاسفانه در بیشتر ادبیات مدیریت کیفیت جامع این مساله نادیده گرفته می شود. بر این اساس، هدف تحقیق حاضر بررسی نقش ارزش های اخلاق مشارکتی در بهبود مدیریت کیفیت جامع و از بین بردن شکاف های موجود انتظارات و ادراکات کارکنان و مدیران است. به این منظور از بررسی ادبیات رابطه اخلاقیات و مدیریت کیفیت به طورکلی و رابطه اخلاق مشارکتی و مدیریت کیفیت جامع به طورخاص مشخص شده و مبتنی بر آن مدلی طراحی و مورد آزمون قرار گرفته شده است.روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق کارکنان شرکت سرمایه گذاری گروه توسعه ملی بوده (232 کارمند) و تعداد نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده 145 پرسنل بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده و جهت تجزیه و تحلیل داده از تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری استفاده گردید.یافته ها: برازش مدل تحقیق که در برگیرنده 9 فرضیه بود مورد تایید قرار گرفت مبتنی بر شاخص ضرایب معناداری مدل مشخص شد که در نظر گرفتن ملاحظات اخلاقی بر بهبود هرسه بعد مدیریت کیفیت جامع اثر مثبت دارد و بهبود این سه بعد نیز بر ایجاد پیامدهای ارزش های ارزش های اخلاق مشارکتی در سازمان اثر مثبت و معناداری دارد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که ارزش های اساسی مدیریت کیفیت جامع ابتداء می بایست برروی اصول اخلاقی مشارکتی ساخته شوند تا بر اساس آن روش ها و ابزارهای مورد استفاده در اجرای مدیریت کیفیت جامع بهبود یابند و منجر به هماهنگی انتظارات و ادراکات مدیران و کارکنان شوند تا از این طریق شکافهای مساله ساز اخلاقی در سازمان ازبین بروند.

امروزه در ادبیات سیاسی جهان بیش از هر چیز بحث گذار از مردم سالاری (دموکراسی) نمایندگی به مردم سالاری مشارکتی مطرح است. دلیل این امر آن است که با رشد جوامع انسانی، گسترش شهرنشینی و بالارفتن فرهنگ عمومی و پیچیده تر شدن روزافزون ساز و کارها و روابط انسانی، افکار عمومی و اقشار گوناگون اجتماعی کمتر به سیاست و سیاستمداری به صورت حرفه ای اشتغال دارند و بر عکس بیشتر تمایل دارند سرعت چرخه های سیاسی و امکان مشارکت مستقیم خود را در مدیریت زندگی و سامان دادن به وضعیت عمومی و زندگی روزمره خویش افزایش دهند. شروع این فرآیند سال هاست نه فقط در کشورهای توسعه یافته بلکه در کشورهای در حال توسعه از خلال گسترش و تعمیق فعالیت های سازمان های غیر دولتی در همه زمینه ها، به وجود آمدن سازمان های غیر دولتی منطقه ای و بین المللی و تاثیرگذار شدن هر چه بیشتر آن ها در سیاستگذاری های ملی و جهانی مشهود است. در این چشم انداز شهر و شهروندی نقشی اساسی دارند. این مقاله تلاش می کند ساز و کارهایی را که می توان برای این گذار از دولت و سیاست مبتنی بر مردم سالاری نمایندگی (تفویض اختیار به سیاستمداران حرفه ای) به مردم سالاری مشارکتی (مستقیم) در نظر گرفت بررسی نماید. تاکید ما بر آن است که چگونه و با استفاده از کدام منابع می توان و باید از طریق تقویت اخلاق شهروندی و تفکر شهروندی به این هدف نایل آمد. در واقع استدلال مقاله آن است که شهروندی نوعی تمرین در ابعاد کوچک برای رسیدن به آن نوع از مردم سالاری است و به خصوص با استفاده از امکانات دید فناورانه (جامعه شبکه ای) و به کارگیری درست و مناسب تقسیمات شهری (به ویژه زندگی محله ای و تقسیم شهر به خرده پهنه های قابل مدیریت مستقیم) می توان به سوی این اشکال جدید حرکت کرد تا هم الگویی برای گذار به واحدهای بزرگ تر ارائه شود و هم به صورتی موازی مردم سالاری نمایندگی را نیز که هنوز برای تحکیم فرآیندهای ملت سازی و دولت سازی در کشوری هم چون کشور ما ضروری است، تقویت گردد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مدیریت مشارکتی در ارتقاء اخلاق حرفه ای کارکنان ادارات بانک مسکن انجام گرفته است. بدین منظور فرضیه هایی در چارچوب یک الگوی نظری مدیریت مشارکتی و اخلاق حرفه ای بنا گردید. این پژوهش در شمار تحقیقات توصیفی همبستگی محسوب شده و به روش تحقیقات میدانی و به کمک پرسشنامه، نگرش جامعه آماری در مورد نقش مدیریت مشارکتی بر ارتقاء اخلاق حرفه ای کارکنانرا موردسنجش قرارمی دهد. مدیریت مشارکتی و اخلاق حرفه ای از مقولات بسیار مهمی هستند که در یک سازمان بهره ور با نظام مدیریتی پویا به راحتی قابل ملاحظه هستند. در واقع زیربنای یک تصمیم مطلوب و کارآمد بهره گیری از همفکری منابع انسانی و مشارکت کارکنان در امور است. از طرف دیگر توسعه و رشد در سازمان مستلزم ارائه تعاریف درست از اصول حاکم بر اجرای مدیریتی است. این اصول در چارچوب اخلاق حرفه ای، تمامی سطوح سازمان را ملزم به توجه و رعایت آن نموده است. لذا دراین تحقیق به تبیین نقش مدیریت مشارکتی بر ارتقاء اخلاق حرفه ای کارکنان پرداخته ایم.یافته های پژوهش حکایت ازوجود رابطه مثبت و معنادار بین مدیریت مشارکتی و مولفه های مسوولیت پذیری، صداقت، وفاداری و تعهد کارکنان و رابطه منفی مدیریت مشارکتی و مولفه برتری جویی کارکناندارد. نتایج به دست آمده است بر اساس فرضیه های مورد تایید ثابت می کند که فرضیه اصلی تحقیق که نقش مدیریت مشارکتی بر ارتقاء اخلاق حرفه ای کارکنان است، تایید می گردد. در نهایت بر اساس نتایج، توصیه می نماید که بانک های به ویژه دولتی کشور برای بهبودعملکرد کارکنان و ارتقاء سطح اخلاق حرفه ای، آنان را در امور مختلف و مرتبط با تصمیم گیری سازمانی مشارکت دهند و برای تحقق این آرمان، همواره شرایط اقتضائی را که پژوهش گر جهت بهبود اخلاق حرفه ای کارکنان و افزایش میزان مشارکت آنان در امور مورد تایید قرار داده به عنوان عوامل کلیدی در موفقیت مدیریت مشارکتی بکار گیرند.

زمینه و هدف: مدیریت مشارکتی یکی از مهم ترین رویکردهای مدیریت به شمار می آید و نظام پذیرش و بررسی پیشنهادها از سازوکارهای اساسی این روش مدیریتی است. پژوهش حاضر به بررسی رابطه مدیریت مشارکتی و عملکرد سازمانی با میانجی گری اخلاق حرفه ای می پردازد. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی بوده، داده مورد نیاز برای این پژوهش به وسیله پرسشنامه های مدیریت مشارکتی فیضی و همکاران (1385 ش. )، عملکرد سازمانی هرسی و گلداسمیت (1989 م. ) و اخلاق حرفه ای کادوزیر (2002 م. ) جمع آوری گردیده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان ﺍ, دﺍ, ﺭ, ﻩ,آﻣ, ﻮ, زﺵ,ﻭ,ﭘ, ﺮ, ﻭ, ﺭ, ﺵ,ﻧ, ﺎ, ﺣ, ﻴ, ﻪ,ﯾ, ﮏ,اراک بوده اند که 128 نفر به روش سرشماری برای پاسخگویی به سؤالات انتخاب شده اند. در این پژوهش جهت تعیین روایی از روایی صوری و محتوایی و جهت تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. ملاحظات اخلاقی: مشارکت کنندگان با آگاهی از اهداف پژوهش پرسشنامه ها را تکمیل کردند. یافته ها: در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار استنباطی (استفاده از روش معادلات ساختاری) بهره گرفته شده است که با استفاده از نرم افزار لیزرل 8/8 انجام شده است. نتایج پژوهش نشان داده است که مدیریت مشارکتی بر عملکرد سازمانی با میانجی گری اخلاق حرفه ای کارکنان تأثیر مثبت و معناداری دارد. نتیجه گیری: سازمان ها به واسطه نهادینه ساختن سیستم مدیریت مشارکتی و تقویت اخلاق حرفه ای می توانند زمینه بهبود عملکرد سازمانی را فراهم آورند.

پژوهش حاضر با هدف الگوی عوامل موثر بر رعایت اخلاق پژوهش به عنوان یکی از مولفه های دانشگاه اخلاق گرا با رویکرد سنتزپژوهشی انجام شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی جامعه آماری این تحقیق، همه مطالعات داخلی و خارجی انجام شده در بین سالهای 1385 الی 1403 است. در این راستا 78 اسناد و مقالات مرتبط با موضوع موردنظر ارزیابی و درنهایت 22 پژوهش به صورت هدفمند انتخاب شد و با تحلیل محتوا و ترکیب ادبیات مربوط، درمجموع 60 کد محوری و 10 مقوله کلی طی فرایند ترکیب نظام مند متون شناسایی و مورد تحلیل قرار گرفت و اعتبار آن از طریق آزمون کاپای کوهن تأیید گردید. نتایج یافته ها نشان داد که عوامل فردی ( شخصیت اخلاقی پژوهشگر، صداقت پژوهشگر، باورهای دینی پژوهشگر وتامین مالی پژوهشگر) عوامل درون دانشگاهی(حمایت، سازوکار قانونی و عوامل اداری آموزشی) و عوامل برون دانشگاهی(فرهنگ سازی، حاکمیت ارزش ها و تدوین سیاست های تعاملی پژوهش) در ارتقای اخلاق پژوهش در دانشگاه اخلاق گرا تاثیر گذار است.

در دهه پنجم قرن بیستم، مدیریت مشارکتی به معنی «مشارکت افراد مناسب و برای کار مناسب» به عنوان یک نگرش کاربردی در انگیزش کارکنان مطرح و به سرعت فراگیر شد. از آن موقع تحقیقات بسیاری درباره اهمیت و نیز نتایج حاصل از مشارکت کارکنان در امور سازمان ها انجام شده است. مدیریت مشارکتی شیوه ای است که کلیه افراد سازمان را به صورت واحدهای زنده و متاثر از یکدیگر در نظر می گیرد. در این نوع مدیریت، مدیر علایق، آرا و پیشنهادهای کارکنان را مورد توجه قرار می دهد و آنان را با پشتیبانی مناسب به بهبود روش های انجام کار تشویق می کند. این سبک مدیریت، نیازمند برنامه ریزی بلند مدت و ایجاد تحولات مناسب رفتاری در کارکنان است. مشارکت افراد در کلیه امور سازمان باعث تقویت روحیه کارکنان و، در نتیجه، بهبود ارتباطات در سازمان و افزایش مهارت شغلی می شود که خود عامل مهمی در بهبود بهره وری است. کرت لوین در پژوهشی نشان داد هرگاه مردم در دگرگون کردن شیوه های انجام کاری مشارکت فعال داشته باشند، مقاومت و ایستادگی آنان در برابر دگرگونی کاهش و شوق و علاقه مندی آنان به تغییر و دگرگونی افزایش می یابد.